Spreekwoorden en gezegden. Ik gebruik ze regelmatig, net als mijn moeder en zus. Een taalerfenis van mijn oma. Zij was een ware spreekwoordenwaterval. Ik was er vroeger ook al dol op. Ging ik heel netjes spreekwoorden overschrijven uit het spreekwoordenboek voor de jeugd. Dat deed ik overigens ook met het Vordens volkslied. “Er ligt een vriendelijk dorpje,…ergens in Gelderland.” Tja.
Naast de welbekende spreekwoorden, zijn bij mij ook twee langere spreuken blijven hangen. Ten eerste: “Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest, doch dat nooit op komt dagen, zo heeft hij meer te dragen dan God te dragen geeft.” (Door mijn moeder altijd wordt aangevuld, met de overige 6 zinnen). Een spreuk die nog steeds op de gang hangt bij mijn ouders, je raad het al: een erfenis van mijn oma. Bij spannende momenten spreek ik mezelf maar ook mijn kinderen hier graag mee toe. Zo vaak dat mijn kinderen dit inmiddels zo met mij mee dreunen. Maar het is ook zo waar hè. Hoe vaak valt het achteraf wel niet mee?
De tweede die ik vaak hardop zeg en erg klopt is: “Een zucht geeft lucht aan een hart vol smart. Was zij wat nader en hij wat dichter. Maakt een zucht het hart wat lichter.” Het schijnt een uitspraak te zijn van Joost van den Vondel en ik weet niet of hij vroeger ook al de spanning heeft ervaren van een drukke (werk)agenda. Als het je allemaal te veel wordt, is het heel bevrijdend om eens diep te zuchten. Want het leed dat druk is niet zo zwaar, dan vrees voor allerlei gevaar. Maar komt het eens in huis, dan geeft Hij Kracht naar Kruis. En zucht.
